1. Osadniki wtórne
Opis technologiczny
W osadnikach wtórnych stworzone są warunki zwolnionego przepływu, dzięki czemu występuje zjawisko sedymentacji kłaczków osadu czynnego.
Dobrze eksploatowany osad charakteryzuje się dużymi ciężkimi kłaczkami o dużej zdolności do sedymentacji i lepienia się. Pracujące zgarniacze osadu zapobiegają zaleganiu osadu na dnie zbiorników i jednocześnie przenoszą go do lejów osadowych, skąd poprzez rurociąg przepływa do przepompowni osadu recyrkulowanego i nadmiernego.
Zgarniacze na powierzchni transportują części pływające, osad flotujący do koryt, skąd następuje odpływ kanalizacją zakładową do przepompowni operacyjnej ścieków zakładowych. Ścieki oczyszczone przepływają korytami z przelewami pilastymi umieszczonymi na obwodzie osadników i odprowadzane są do przepompowni ścieków oczyszczonych lub rowu.
Opis techniczny
Osadniki wtórne są żelbetowymi zbiornikami, przepływ osadu ze ściekami odbywa się radialnie.
Parametry osadnika:
- średnica D = 36 m,
- wysokość ściany bocznej H = 4,5 m,
- wysokość leja osadowego H = 6,2 m,
- średnica leja osadowego D = 6 m.
Wyposażenie:
- zgarniacz osadu,
- pompa zatapialna PZM 0,37 kW,
- rura centralna o średnicy Ø 2 m,
- płaszcz stalowy o średnicy Ø 6 m.
Uwagi eksploatacyjne
Najczęściej występującym zakłóceniem w pracy osadnika jest wynoszenie większej ilości osadu czynnego na powierzchnię osadnika. Jeżeli wypływający osad występuje w postaci brył , ma barwę ciemną i lekko zgniły zapach, oznacza to, że na dnie osadnika zalega od dłuższego czasu osad i zaczyna zagniwać. Przyczyną jest nieprawidłowa praca zgarniacza lub brak lub zbyt mała wydajność recyrkulacji zewnętrznej.
Jeżeli wypływający osad ma właściwą barwę (brązowo – złocistą), nie ma zgniłego zapachu, znaczy to, że przyczyny należy szukać w zjawisku podwyższonego indeksu Mohlmana,. Decyzje zaradcze podejmuje technolog oczyszczalni.
W celu zapobieżenia negatywnym skutkom tego zjawiska należy:
- zwiększyć stopień recyrkulacji osadu czynnego do komory napowietrzania,
- stosować codziennie odprowadzenie osadu nadmiernego poza układ oczyszczania, w celu utrzymania zalecanego stężenia osadu, a tym samym obciążenia osadnika wtórnego masą zawiesin.
Występowanie tzw. przebicia hydraulicznego w osadniku polega na wzburzeniu zalegającego na dnie leja osadu, na skutek zbyt dużego ponadnormatywnego napływu ścieków do osadnika /deszcze, roztopy/. Przyczyna tego może być też mała recyrkulacja zewnętrzna osadu.
Podstawowym obowiązkiem obsługi przy osadnikach jest utrzymanie ich w czystości, w tym szczególnie odpływowych koryt pilastych.
Zainstalowane na osadnikach zgarniaczepowinny podlegać bieżącej konserwacji, kontroli i obsłudze, zgodnie z ich DTR i instrukcją stanowiskową.